Ve Pixar, ilk prensesi ile Disney’in çöplüğüne göz diktiğinin sinyallerini verir!“Brave”, şimdiye kadarki en güzel görünen Pixar filmi ama bir “Finding Nemo”, “Toy Story” ya da “WALL-E” değil. Peki neden? Pixar’daki dostlarımız, prenses, aksi kral, dominant kraliçe, ormanda yaşayan cadı yoluna girmiş. Yanlış anlama, izlemesi yine çok keyifli ama “Up”ın aksine önce yetişkinlere seslenmiyor.
İskoç prensesi Merida’nın hayatı, kendisine hediye edilen bir yay ile değişiyor ve prenses kısa zamanda krallığın en iyi okçusu haline geliyor. Ama gelinlik çağa gelmiş olup hala erkeklerle okçuluk oynaması, annesi tarafından hoş karşılanmıyor ve üç koca adayından birini seçmesi isteniyor. Damat adaylarını sıkıcı bulduğundan ormana kaçıp yaşlı cadıyı bulan Merida, annesinin fikrini değiştirecek bir büyü istiyor. Yalnız bu seferki cadı, müşteri memnuniyeti konusunda biraz sıkıntılı olduğundan değişen şey sadece kraliçenin fikri değil aynı zamanda bedeni de oluyor. Yaşlı cadı, kraliçeyi bir ayıya dönüştürüyor. Merida’nın büyüyü geri döndürmek için sadece iki günü var. Ah, ayrıca ironiye bak ki Kral Fergus’un bir ayı ısırığından hatıra tahta bacağı var!
Brave,
aslında bir macera boyunca birbirine tekrar yakınlaşan, ayrı düşmüş bir
anne kız hikayesi. Ama işin güzel kısmı, Merida’nın tipik bir Disney
prensesinde çok daha fazlası olması. Toka tutmayan kızıl saçları bile,
uslu bir kız yerine dizginlenemez bir savaşçı olduğu mesajını veriyor. “Brave”, hazır cevap karakterler ve yetişkin esprileri ile dolu alıştığımız Pixar filmlerinden değil. Öte yandan izlemesi çok keyifli, hikaye eğlenceli ve 3D İskoç manzaraları pek güzel. Hızlı, komik ve duygusal. Bir animasyondan başka ne bekleriz?