Real Steel: Alet işler el öğünür

“Real Steel / Çelik Yumruklar”, tam da “Transformers”ın olmaya heveslendiği “Genç adam ve robotu” filmi.

Kaybedenin zirveye çıkması, özellikle spor filmleri için vazgeçilmez bir tema. “Rocky”yi hatırla. Son yılların favori aile komedilerinin (“Night at the Museum”ların, “Pembe Panter”lerin) yönetmeni Shawn Levy’nin yeni aile dostu bilim kurgu filmi de ilhamını bu klişeden alıyor.

Yakın gelecekte boks o kadar vahşileşir ki insanların yerini uzaktan kumandalı robotlar alır. Charlie Kenton (ki aile filmi demeden döktüren nefis bir Hugh Jackman'dan bahsediyoruz), annesi öldükten sonra başına kalan oğlu Max ile tamir edebildiği robotlarla dövüşen gezici bir boksördür. Ayrıca emekli gerçek bir boksördür. Bir hurdalıkta buldukları Atom’u (ki aslında gerçek bir boksör bile değil, gerçek boksörü çalıştırma robotudur), Max’ın ısrarları ile tamir etmeye başlar ve Atom kısa zamanda dünya şampiyonu Zeus ile karşılaşacak kadar büyük işler başarır.

Dürüst konuşalım, neler olacağını az buçuk biliyoruz. Mesela Atom’un, kendisini kontrol eden kişinin hareketlerini taklit etme yeteneği olduğunu öğrenince, Charlie’nin (lafın gelişi de olsa) ringlere geri döneceğini tahmin etmek zor değil. Ama “Bu bir sorun mu” dersen, o da değil. Hikaye, bir “Zirveye ilerleyen kaybeden sporcu” klişesi olduğuna göre finalde ne olacağı bile başından belli.

Önemli olan, filmin yeterli miktarda dram, komedi ve robot aksiyonunu birleştirmesi, üstelik tüm robot dövüş sahnelerinin Transformers’dakilerden çok daha eğlenceli olması. Kalpleri ısıtan bir baba oğul kaynaşma hikayesi de cabası.