Ebeveynlerle iyi geçinme kılavuzu

Ebeveynlerle iyi geçinme kılavuzu
Evet, büyükler bazen can sıkıyorlar ve anlamsız yasaklar koymaktan hoşlanıyorlar ama sonuçta bunları sizi sevdikleri için yapıyorlar. Ailenizle iyi geçinmek için ufacık noktalara dikkat etmeniz yeterli, bambaşka biri olmanız gerekmiyor.
Sabah uyandığınızda nemrut nemrut gezinen tiplerdenseniz işiniz durduk yere zorlaşır. Şöyle kocaman bir gülümseme eşliğinde denen "günaydın", bu konudaki ilk adım olacak. İkincisi de yatarken içten bir "iyi geceler" demek olacak tabii. Birer yanak alın demiyoruz ama alsanız daha da iyi. Nedense özellikle anneler, çocukları zırt pırt öpünce pek mutlu oluyor.
Evin içinde kapalı bir kapıdan içeri girmeniz gerektiğinde mutlaka kapıyı tıklatın. Bu basit ama önemli kurala uymak işleri kolaylaştırır. Neden olduğunu siz iyi bilirsiniz!
Büyüklerinize yaptıkları işte yardımcı olmayı ihmal etmeyin. Anneniz önce masayı toplayıp sonra bulaşık makinesini yerleştirirken siz ayaklarınızı uzatıp dizi seyrediyorsanız tabii iyi geçinemezsiniz. Ev işlerinde üzerinize biraz sorumluluk alın. Çok üşeniyorsanız yapıyor gibi görünebilirsiniz, mesela mutfağa iki tabak götürür ve o sırada anneniz tarafından görüntülenirseniz işlem tamam, beş seferde "ay neler oldu bizim çocuğa" dedirtirsiniz. Bir başka yol da, anneniz bulaşık makinesini boşaltırken yanında durmak. O kadar sıkıcı işlerde yol arkadaşı olmak da, gerçekten boşaltmak kadar takdir toplar.
Onları dinlediğinizi gösterin. Size bir şey anlatıyorlarsa sağ gözünüz bilgisayarda, sol kulağınız televizyonda ise o iş olmaz. Tüm dikkatinizi vererek size söyleneni dinleyin, dinlediğinizi göstermek için de daha sonra fırsatlar yakalayın. Mesela söylediği şeyi gerçekten yaparsanız şahane olmaz mı? Bu maddede hile olmuyor maalesef.
Çok klasik bir öğüt olacak ama, anneye babaya ses yükseltmeyin. Gerçekten çok önemli bir nokta bu. İçinizden geliyorsa bile derin bir nefes alıp sakinleşin, stres canavarına boyun eğmeyin, onlara bağırmayın. Sonra durumun tamiri için harcayacağınız emek sakinleşmek için harcadığınızdan çok daha fazla olacak. Ses yükseltmemek kadar öfleyip pöfleyip göz devirmemek, ters cevap vermemek de önemli. Bunlar basit ama unutulmaması gereken şeyler. En kötüsü harçlığınızı düşünün, konsere gitmek için izin alırken çekilecek ızdırabı düşünün, değer mi?
Bir laf etmeden önce iki kere düşünün. Ebeveynler olgun davranışlar görmek isterler. Olgun bir tavır içinde olmak için aklınıza ilk geleni söylemeden önce kafanızda bir analiz yapmalısınız. Söyleyeceğiniz şeyin sonucunu iki saniye ayırıp düşünürseniz ağzınızdan bambaşka bir şey çıkabilir ve kendinizi bile şaşırtabilirsiniz. Tekrardan, harçlık, konser gibi konularla kendinizi motive edebilirsiniz.
Bir şey canınızı sıkıyorsa, bu tarz sıkıcı tavırlar takınmaktansa oturup içtenlikle konuşmayı deneyin. Ebeveynlerinizle arkadaşca ya da en azından dürüstçe konuşamayacağınızı kimse söylemedi. Bu konuda açık olun ve konuşun. Hiç değilse içinizi dökmüş ve ne hissettiğinizi göstermiş olursunuz. Beklediğiniz yanıtı o an alamasanız bile onlar daha sonra bu konuyu uzun uzun düşünecektir ve bu da bir şekilde tavırlarına yansıyacaktır. Net olarak özür dileyen ebeveyn pek azdır ama eminiz sizinkilerin de davranışlarıyla "affet evlat" dedikleri çok olmuştur.
Eğer eve arkadaşlarınız geliyorsa, ebeveynlerinize karşı saygılı olmalarını sağlamanız çok iyi olur. "Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim" lafı doğrudur. Arkadaşlarınız sizi yansıtır, o halde ebeveynlerinize adam gibi davranmaları gayet mühimdir. Özellikle olur da ev telefonundan ararlarsa "iyi akşamlar efendim"i ihmal etmesinler. Nedense özellikle babalar bayılıyor buna.
Yemekleri birlikte yemeye çalışın. Bir masanın etrafında en azından akşam yemeklerinde toplanmak aile fertlerini birbirine yakın tutar. Televizyonu kapatın, gerçekten keyif alarak muhabbet etmeye çalışın. İlla televizyon diyorsanız da bu program bir dizi değil bir yarışma olsun. Birlikte tahmin yürütür, yarışmacının aptallıklarıyla birlikte dalga geçerseniz. Bu da bir aile aktivitesi sayılmaz mı?
Birlikte dışarıda bir şey yapmayacaksınız diye bir kural yok. Beraber sinemaya gidin, sergi gezin, yürüyüşe çıkın... Birbirinizden uzak durmaya meyilli olmayın. Aile ile takılmayı fazla "cool" bulmuyor olabilirsiniz ama azıcık çaba gösterin. Ödülünü alacaksınız. Mutlaka onların da hoşlanacağı bir filme gitmek istiyorsunuzdur. Hem aile ile gidilen sinema seanslarında ikramın, mısırın, kolanın bolluğu gözleri yaşartır. Tecrübeyle sabittir.
Sizin için önemli konularda ebeveynlerinizin görüşlerini alın, sorunlarınızı onlarla paylaşın. Hayatınıza dahil edildiklerini bilmek onları mutlu edecektir. Aynı şekilde onları sıkıntılı gördüğünüz zaman dertlerini sorun, çözüm bulmak için  yardımcı olmaya çalışın. Onların hayatına dahil olmak istediğinizi bilmeleri de yine mutluluk verir. Ayrıca siz kabul etmeseniz de oldukça deneyimli olmaları gibi bir gerçek var, bazı zamanlar karar vermede bu tecrübenin faydasını görebilirsiniz.
Genç olmak pek çok yükü de beraberinde getirir; ders çalışmak zorunda olmak gibi. Eğlenmeyi haketmek için sıkı çalışın. Bu o kadar da zor değil. Böylece ebeveynlerinizi o kadar mutlu edersiniz ki aranızın kötü olmasına olanak kalmaz. Ders çalışmadığınız vakitlerde de odanızda olmak, ders çalışıyor intibası yaratacaktır. Yalnız odanızdaki televizyonun ekranının kapının ters yönüne çevirip ışıkların kapı aralığından görünmemesini sağlamayı ihmal etmeyin.
Herkesin kusurları vardır. Sizin de var, ebeveynlerinizin de… Eğer çok iyi anlaşamıyorsanız bunun nedeni birbirinizi sevmemeniz değil. Davranışlar, duyguların yansımasıdır ve duyguların pek çoğu da anlıktır; sinir, korku, heyecan gibi. Aranızın limoni olmasına neden olan davranışlar da işte bu anlık duyguların dışa vurumudur. Oysa daha derinde, daha gerçek olan kalıcı duyguların ağırlığını unutuyoruz kimi zaman. Bunların en önemlisi de birbirinize olan sevginiz. Duygusal anlamda akıllı davranın ve öne bunu çıkarmaya çalışın. O zaman hem ebeveynleriniz ile hem de sevdiğiniz başka kişilerle aranızı iyi tutmanın yollarını daha kolay bulacaksınız emin olun.